معرفت الهی - جلسه اول

سلسله جلسات معرفت الهی پیاده شده ی درس های حجت الاسلام و المسلمین استاد سید محمدمهدی میرباقری در برنامه ی سمت خداست که با توجه به اهمیت آن سعی شده آن را با تکیه بر نکات مهم بازخوانی کنیم:

نکات اصلی بحث

(*) خدا می فرماید که کتاب قرآن برای هدایت متقین است. متقین کسانی هستند که به غیبت ایمان دارند. در مورد غیب تفاسیر زیادی شده است. و در بعضی روایات به وجود امام عصر تعبیر شده است. امام حقیقتی است که از عالم غیبت به عالم ما ظهور پیدا می کند.

(*) در زیارت جامعه کبیره داریم: جسم شما در اجسام است و روحتان در ارواح است و... یعنی جسم امام، نگهبان بقیه اجسام است و جسم عالم با جسم امام برپاست، روح عالم با روح امام برپاست. همه نفوس به نفس امام قائمند. جسم ما به روح ما پایدار است و اگر روح را بردارید جسم متلاشی می شود. جسم امام به جسم عالم و و روح امام به روح عالم قائم است. اگر عالم برپاست به خاطر امام برپاست. و این به خاطر عظمت امام است. فرمود: جسم ما از علیین (از مقامات بالای خلقت) است. ولی آنچه که امام را امام می کند روح است.

(*) در کافی داریم که سوال کردند چطور امام در خانه نشسته است و با وجود حجاب ها ،همه ی عالم را می بیند. حضرت فرمود: در امام روح القدس است که این روح القدس محجوب به حجاب ها نیست.

(*) در روایات داریم: کلمه ی تامه ی خدا که عین عدل است امام است. امام کلمه ی ایمان است و... شما زیارت جامعه کبیره را می خوانید و بعد می گویید که این ثنای شما نبود، شأن شما بالاتر از این است. زیارت جامعه کبیره در مقابل مقام امام چیزی نیست. اگر کسی عظمت و توحید الهی را درک کند آن موقع عظمت امام مشخص می شود.

(*) در روایات داریم: ائمه هستند که اگر کسی مومن شد قلبشان را نورانی می کنند به طوری که نور امام در قلب مومن از خورشید در وسط روز آشکارتر است. اگر کسی به معرفت امام رسید امام را پیدا می کند. باید معرفت را به ما بدهند و این معرفت از عالم بالا می آید. و این معرفت چیزی نیست الا حقایق وجودی امام به اندازه ی ظرف انسان در انسان نازل بشود. مثل شعاع خورشید که از پنجره به داخل خانه ی ما می آید. و خانه ی ما، همسایه و همه ی زمین را روشن می کند. اگر حقیقت امام در قلب انسان ظهور پیدا کند انسان به معرفت امام رسیده است.

(*) معرفت مقدماتی دارد. در حدیثی که امام به ابوخالق کابلی فرمودند، سه گام را برای معرفت بیان کرده اند. یعنی انسان به جایی برسد که حقیقت امام را مشاهده کند. البته به اندازه ی  ظرف خودش. امام فرمود: وادی تسلیم (انسان باید باید اعضا و جوارحش را به امام بسپارد که مقام تسلیم پیدا کند)، وادی تطهیر (انسان باید شستشو داده بشود، قلب زلال بشود و اغیار بروند تا نور در قلب انسان تجلی پیدا کند) و وادی تنویر است.

(*) قلب سلیم قلبی است که وقتی به لقاء پروردگار می رود جز خدا در آن چیزی نیست. تهی از غیر شده است و فقط در آن خدا هست. اگر کسی در این مقام بود حقیقت تشیع را می فهمد. اگر کسی در مقام سلم باشد حقیقت انوار معصومین و نور نبی اکرم وجود ظهور پیدا می کند.

(*) روایت داریم که وجود پیامبر بر جسم جهنم عبور می کند، بر طبقات جهنم نسیم رحمت می وزد و خنک می شود. بعضی از طبقات جهنم می پرسند که چرا جهنم خنک شد، می گویند: وجود پیامبر از آن عبور کرده است. می گویند در جهنم را بگذارید، نخواستیم. ما نباید این طوری باشیم. وقتی نور پیامبر می تابد پنجره خانه را نبندیم و قلبمان را متوجه حضرت کنیم.

(*) معرفت امام این است که انسان به نور و حقیقت و حیات طیبه ی امام برسد. و اگر حیات امام در وجود ما هم بیاید، ما هم زنده می شویم. اگر نور امام آمد ما هم نورانی می شویم. رسیدن به امام، عبور از حجاب های ظلمانی است. طبقات ولایت ظاغوت ظلمت است که از آن به دنیا تعبیر شده است که دنیا طبقات دشمنان ماست. تا در دنیا هستیم در حجاب هستیم، وقتی وارد وادی رسول اکرم بشویم، وارد وادی نور می شویم. گاهی نور با صد واسطه به کسی می تابد. زمانی به جایی می رسید که نور خورشید را بی واسطه دریافت می کنید. یعنی حجب نور کنار می رود. مؤمنین می توانند به سر نبی اکرم برسند. یعنی پنجره را باز کنند تا نور به داخل بیاید و اگر با نور سیر کردند حجاب ها برداشته می شود. و انسان به سرچشمه ی نور می رسد. و وقتی به آنجا رسید، می شود مؤمن حقیقی. حضرت ابراهیم به حقیقت نورانیت نبی اکرم و امیرالمؤمنین رسیده است. برای به دست آوردن این حقیقت باید زیاد تلاش کرد تا به آن رسید.